Gevlekt longkruid – Pulmonaria officinalis
Gevlekt longkruid is een polvormende wintergroene inheemse bosplant met witbeige vlekken op de groene harige bladeren. Hij is familie van de ruwbladigen, net als komkommerkruid. Van de late winter tot in de lente bloeit hij met roze en blauwe trechtervormige bloemen waarmee hij een zee aan vroege hommels en bijen lokt.
De plant komt ook voor als stinzenplant en is als wilde inheemse plantensoort betrekkelijk zeldzaam.
Longkruid verdraagt zon bij een vochtige bodem en staat anders graag in de schaduw waar hij prima tegen droogte kan. Omdat gevlekt longkruid een diepe penwortel heeft, haalt hij voedzame mineralen naar boven. Als het blad afsterft, komen deze mineralen vrij en die maken de omringende planten blij. Je kunt de plant op drie manieren vermeerderen: met zaad, door scheuren in de late lente of herfst, of wortelstekken in de winter.
Het jonge blad kun je eten, zelfs rauw maar dan moet je tegen de beharing kunnen. In de soep is het blad een bindmiddel en in de traditionele geneeskunde gebruiken ze gevlekt longkruid bij longziekten. Vandaar de naam. In de wortelstok bevat de plant stoffen die wondhelend en ontsmettend zijn. Je vind gevlekt longkruid langs de sloot bij Ons Buiten en in kloostertuinen waar ze longkruid kweekten voor medisch gebruik .
Commissie Natuurlijk Tuinieren
